Foruma 1 dakika önce üye oldum şimdi yazıcam bidaha da uğramak zorunda kalmam umarım.

Aga bazı şeyleri gizleye gizleye insan yükü taşıyamıyor artık , hep bi tedirginlik hep bi hazır olma durumu. La* baba seni de öpüyorum buradan 7 yaşımdan beri yaşam zor yaşam zor diye diye yaşama sevinci bırakmadın insanda. Nasıl bi mesuliyet bilinci varsa üniversitede bi derse gitmemek için 2 saat düşünmek zorunda kalıyorum s.et tabanı ders değil mi diyemiyorum. Bu kodumun hayatı sadece bize zor zaten , çevremdeki herkes ağaoğlunun sabancının oğlu zaten onlarda nakit bok bi biz fakiriz , biz çalışmak zorundayız.

Arkadaş ben içanadolunun bi köyünden gelmiş adamım , bugüne kadar duygusallıkla işim olmadı benim kendimi de anlamıyorum ablama kıçımla gülerdim küçükken günlük falan tutarken şimdi yaptığım işlere bak anasını satim. Sanal ortamda içimi döküyorum sebep ? çünkü şu vatan odasında tek başımayım , ne ders çalışıyorum ne keyif yapabiliyorum.

Ula* bide işin ilginç tarafı çevrem beni nasıl bu kadar farklı algılamayı başarıyor. Sanki ben hiç üzülmüyorum, menfi bi vaka beni hiç rahatsız etmiyor. Üzüntümü gidermek yeteri kadar içten bir arkadaşım yok , alkol kullanmıyorum , zina haram vay arkadaş .

Neye niyetlensek parasal sorunlar karşımızda . Doğduğumdan beri ailemin ev sevdasından dolayı borç ödemekten bunaldım lan. Bir evin borcu bitiyor ohh rahatız bundan sonra derken diğer ev alınıyor. Şu üniversite hayatında kral gibi yaşamak varken yine bankaya nakit ödüyoruz. Anne sanada selamlar burdan.